Historia Stefańskich

Dom Stefańskich

Koncerty salonowe w domu Stefańskich mają długą tradycję. Ich historia sięga lat 60 XX w. W tych kameralnych spotkaniach udział brali wybitny muzycy i krakowska śmietanka artystyczna. Po latach Prof. Elżbieta Stefańska i jej córka Mariko Kato kontynuują rodzinną tradycję.

Niepowtarzalną atmosferę tego artystycznego domu potęgują cenne dzieła sztuki, pamiątki z Japonii, wspaniałe instrumenty: fortepiany i klawesyny, z których jeden należał do Prof. Haliny Czerny Stefańskiej.

Halina Czerny Stefańskiej

31.12.1922 – 1.07.2001

W 1929 roku mając 7 lat, wystąpiła podczas inauguracji koncertów chopinowskich w „Sali im.

Szopena” w Warszawie. Koncert uznano za sensację. W wieku 12 lat wygrała konkurs młodych talentów, otrzymując nagrodę od Prezydenta Warszawy oraz stypendium na kurs mistrzowski w paryskiej Ecole Normale.

„Niniejszym zaświadczamy, że Halina Schwarzenberg-Czerny, lat 12, jest dzieckiem o zdolnościach graniczących z genialnością. Po przesłuchaniu jej w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Warszawie uważamy iż niezwłocznie powinna wstąpić do P.K.M. w Warszawie dla otrzymania kompletnego wykształcenia muzycznego. Dziecko to za kilka lat może być chlubą Polski” – Pisze rektor Państwowego Konserwatorium Muzycznego w Warszawie Emil Morawski.

Halina Czerny Stefańska w 1949 roku została laureatką I nagrody IV Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina. W 1950 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Krakowie. Wygrana konkursu otworzyła jej drogę do międzynarodowej kariery pianistycznej. Występowała najbardziej renomowanych salach koncertowych Europy, Japonii, Stanów Zjednoczonych, Ameryki Południowej, a w jej repertuarze dominowała muzyka F. Chopina.

Od roku 1980 H. Czerny Stefańska była zapraszana do jury Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego. W 1999 była Honorowym Członkiem Komitetu Obchodów Światowego Roku Chopinowskiego.

Koneksje z Japonią

Rodzina Stefańskich bardzo głęboko związana jest z Japonią. Halina i Ludwik Stefańscy jako jedni z pierwszych wyjeżdżali do Japonii z komunistycznej wówczas Polski – Pan Ludwik jako nauczyciel a Pani Halina koncertować. W 1962 roku pianistka odbyła kilku miesięczne turnee w Azji. Wystąpiła wtedy między innymi w Japonii wykonując 6 koncertów poświęconych całej twórczości Chopina, a we wszystkich uczestniczył (jako słuchacz) Hirohito, Cesarz Japonii. Ostatnie lata swojego życia Halina Czerny Stefańska spędziła w Tokio, koncertując oraz wykładając na Uniwersytecie Sztuk Pięknych i Muzyki Geidai – jest to najbardziej prestiżowa akademia artystyczna w Japonii, która w owym czasie była jako jedyna była sponsorowana przez cesarza. Uczelnia ta uhonorowała pianistkę tytułem doktora honoris causa. Bezcenna XVII wieczna zbroja samuraja która do dzisiaj zdobi mieszkanie rodziny Stefańskich wśród wielu innych, cennych pamiątek, jest dowodem uznania dla sztuki artystki.

Elżbieta Stefańska

Elżbieta Stefańska z ojcem, Ludwikiem Stefańskim

Elżbieta Stefańska, słynna polska klawesynistka jest córką Haliny Czerny Stefańskiej i Ludwika Stefańskiego. W młodości uczyła się gry na klawesynie pod kierunkiem Janiny Wysockiej-Ochlewskiej, a następnie ukończyła studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie u Hansa Pischnera. W 1982 roku uzyskała tytuł profesora. W latach 1981 – 1990 była kierowniczką Kadry Klawesynu i Instrumentów Dawnych. Jest laureatką Konkursu Muzyki Dawnej w Łodzi, Międzynarodowego Konkursu Muzycznego w Genewie. Koncertowała w 18 krajach Europy, Azji (Japonia, Iran, Korea Południowa, Tajwan) oraz USA. Jako juror brała udział w licznych konkursach muzycznych, m.in. w Międzynarodowym Konkursie Klawesynowym w Monachium, Międzynarodowym konkursie Bachowskim w Lipsku czy Międzynarodowym Konkursie Klawesynowym w Warszawie.

Koneksje z Japonią

Elżbieta Stefańska w latach 80 promowała w Japonii klawesyny Kawai, wykonując na nich serię koncertów. Pani Elżbieta nie tylko muzyką związana jest z Japonią. W 2001 roku na kurs do Pani Haliny przyjechała młoda, 20 letnia Japonka, Mariko Kato. Niestety w tym samym czasie Pani Halina zmarła, przez co mistrzynią Mariko została Pani Elżbieta.

„Na początek po prostu traktowałam ja jak niedoszłą studentkę mojej mamy, ale szybko pokochałam jak córkę. I Mariko zamiast zostać tu dwa lata, została do teraz” – mówi Pani Elżbieta.

Mariko Kato

Urodziła się Hokkaido w Japonii. Studia pianistyczne odbyła w School of Music w UOZU u prof. Jiro Yamamoto, podczas których została laureatką licznych konkursów pianistycznych. Mariko Kato uczestniczyła w międzynarodowych kursów muzycznych prowadzonych przez Prof. Halinę Czerny Stefańskią. Koncertuje na fortepianie i klawesynie w Europie i na świecie, również ze swoją profesor i przybraną mamą, Elżbietą Stefańską.